امام زمان عج و حضرت زهرا
ذکر زمزمه ایی امام زمان (عج) در ایام فاطمیه ای کـه تــوئـی آرام دلــم تـشـنه لطـفـت آب و گِـلم نرگـسِ نـرجـس به کجائی به کجائی من به فراقت همچو نی ام تو چو بهاری من چو دی ام تـا به کجـا از تو جـدائی، تو جـدائی ای، حُسن خدائی؛ تو روح دعـائی بر سـر راهِ تو نشستم که بیائی(۲) ای یوسف زهـرا ـ ای گـم شده ما جلوه نما تا که نمردم ز جدائی(۲) ***************** ای که مـسیـحا را نفـسی من که نـدارم جز تو کسی من به تو مشغول و تو مشغول که هستی ای که به اشک و زمزمه ای قـتـله گـهی یا علـقـمـه ای یا که در آن گوشه شش گوشه نشستی من ز پا نشستم ـ من دل به تو بستم یوسف زهرا سر بازار تو هستم (۲) ای لالـۀ خوشبو ـ ای سلسله گـیسو من بخدا عـاشق دیدار تو هستم(۲) ***************** شیـعـۀ مهـجـور تو مـنـم وصـلـۀ نـاجـور تـو مـنم غـرق بـلایم من و هـستی تو سـفـینه ای که امـیـد ما هـمـه ای ای که عزیـز فاطـمـه ای دیـده بـه راه تـو بُـوَد شـهـر مـدیــنـه ای مـاه یگـانـه ـ از جـور زمــانـه مادرت افتاده به پشت درِ خانه (۲) ای تـو آرزویم ـ من با تـو بـگـویـم شعلۀ آتش زده از خانه زبـانه (۲) ***************** یک گل یاس و لشکر خار غنچه خود را کرده نثار یک تنه شد یار امامـش ز دل و جان زیـنب او با حـال نـزار هم حـسنـین با قلب فکار گـشته از این فاجـعه نالان و پریشان بسته دست حـیـدر ـ نَـه عدوی ابتر بلکه وصایـای خدا گوی پیمبر (۲) فـاطمه فـدا شد ـ از سـتـم رهـا شد هستی خود کرده فدا ساقی کوثر(۲) |
